حبیب مجیدی یکی از عکاسان فیلم های سینمای ایران که به تازگی موفق به عضویت در انجمن عکاسان فیلم امریکا شده است، در گفت و گویی با خبرنگار سینماپرس از چگونگی عضویت در این انجمن و مراحل آن صحبت کرد که از منظر شما می گذرد.

چه شد که به انجمن عکاسان فیلم امریکا پیوستید؟

حدود چهار سال پیش در پی یک تحقیقی که در مورد عکاسی فیلم در سطوح بالای آن در دنیا انجام می دادم با این انجمن و اعضای آن آشنا شدم. رئیس وقت انجمن «دیوید جیمز» بود که عکاس فیلم هایی همچون «نجات سرباز رایان»، «فهرست شیندلر» و ... است. با او مکاتباتی انجام دادم و پاسخ هایی دریافت کردم. یک سال بعد در روند کاری خودم دومین همکاری خودم را بعد از فیلم «شهر زیبا» با اصغر فرهادی؛ کارگردان و فیلمنامه نویس بزرگ کشورمان انجام دادم. فیلم «جدایی نادر از سیمین» که توانست موفقیت های بسیاری در سطح بین المللی کسب کند و جوایز بسیاری از جمله «شیر طلایی» فستیوال برلین و «گلدن گلوب» و «اسکار» بهترین فیلم خارجی را دریافت کند. من به عنوان عکاس فیلمی که بزرگترین جایزه هنری امریکا (اسکار) را کسب کرده دوباره با این انجمن تماس گرفتم و نمونه ای از کارهایم را برای ریاست جدید فرستادم. وی که عکس های فیلم جدایی را که در رسانه ها و مطبوعات خارجی به صورت گسترده منتشر می شد هم دنبال می کرد، نظرش مثبت بود و در شرحی که بر کارهای من نوشت ذکر کرد: «عکس های او (من) از حد تصاویر معمول گزارش های مطبوعاتی فراتر می رود و حقیقتا بیانگر هنر عکاسی فیلم هستند.» اینگونه شد که فرم های مربوطه برای عضویت در انجمن را برایم ارسال کرد.

شرایط عضویت دراین انجمن چیست و چه مزایایی برای شما دارد؟

طبق قوانین فرم های مربوطه و مقررات انجمن باید دو نفر از اعضای همین انجمن عکس های من را بررسی و تایید می کردند که تقاضای عضویت من بررسی شود. مکاتباتی انجام دادم و بعد از فراز و نشیب هایی دو اسپانسر پیدا کردم. «فیل بری» که عکاس فیلم های مطرحی همچون «آمادئوس»، «بیمار انگلیسی»، «آقای ریپلی با استعداد»، «کایت رانر» است و «رالف کانو» که عکاس فیلم های «لارس فون تریه» است. همچنین «هملت» به کارگردانی «کنت برانا» هم از کارهای اوست. سپس یک کمیته دوازده نفره از عکاسان فیلم برجسته دنیا جلسه مرور آثارم را برگزار کرد که طبق قوانین می بایست هفتاد و پنج درصد رای مثبت بدست می آوردم. در نهایت کمیته دوازده نفره با بررسی نزدیک به صد و پنجاه فریم عکس از ده فیلم آخری که عکاسی کردم عضویت من را تبریک گفت.

این انجمن معتبرترین مجموعه عکاسان فیلم دنیاست و در کل در سراسر دنیا فقط چهل و یک عضو دارد امسال فقط دو نفر موفق به عضویت شدند و این در حالی است که دو عکاس فیلم امریکایی در مرحله بررسی آثار رد شدند. بی شک قرار گرفتن در کنار چهل عکاس فیلم برتر دنیا افتخار بزرگیست البته این افتخار منحصر به شخص من نیست و متعلق به مجموعه سینمای ایران است. بلافاصله بعد از عضویتم از من دعوت شد برای شرکت در نمایشگاهی شامل عکس های پشت صحنه با موضوع کلاکت چند فریم از کارهایم را ارائه دهم. همچنین از من خواسته شد سی و دو فریم منتخب از مجموعه کارهایم را برای قرارگرفتن در پروفایلی که در سایت اصلی انجمن برایم طراحی شده ارائه دهم. از امتیازات این عضویت ارزیابی و دیده شدن عکس هایم در کنار بزرگان این حرفه در جهان است و این خود چالش بسیار بزرگی برای من است و از دانش و تجربه آنها بسیار استفاده می کنم.

نمایشگاهی که در رم ایتالیا برگزار کردید را خودتان انجام دادید یا برای اینکار بانی داشتید؟

خیر، متاسفانه هیچ بانی نداشت. آکادمی فیلارمونیکای رم چهار سال است که از هنرمندان کشورهای مختلف دعوت می کند تا با آثارشان در برنامه ای تحت عنوان «جشن ملل» حضور داشته باشند. امسال هنرمندانی از کشورهای نروژ، کانادا، مراکش، برزیل و ایران حضور داشتند و من با منتخبی از عکس های پنج فیلم آخری که عکاسی کردم به آن جا رفتم که شامل «جدایی نادر از سیمین»، «من و زیبا»، «برف روی شیروانی داغ»، «مروارید»، «بشارت به یک شهروند هزاره سوم»، به علاوه عکس هایی از فیلم سینمایی «میم مثل مادر» هم بود که از کارهای قدیم من است.

اولویت های شما برای انتخاب یک فیلم جهت عکاسی چیست؟

فیلمی که در آن به خودم و حرفه ام احترام گذاشته شود و تعامل دو طرفه که خیلی مهم است وجود داشته باشد. آگاهی گروه تهیه و کارگردان فیلم به اهمیت و نقش مهم وجود یک عکاس متخصص و هنرمند در اضافه کردن به زیبایی شناسی فیلم و تاثیر محوری که در معرفی و ارائه یک فیلم در قبل از اکران و در زمان اکران و بعد از آن دارد از اولویت هایی است که من برای انتخاب یک کار مدنظر قرار می دهم.

چند درصد اتفاق افتاده که بعد از فیلمی که عکاسی کردید پشیمان شدید که چرا با این عوامل کار کرده اید؟

همیشه قبل از شروع کار خوب فکر می کنم و تکلیفم کاملا مشخص است که با چه کسانی نباید کار کنم. همیشه سعی کرده ام آخرین کارم بهترین کارم باشد و برای این منظور بسیار تلاش می کنم. اما به عنوان مثال یک سال و نیم پیش در یک پروژه ای همکاری کردم به نام «دلتنگی های عاشقانه» به تهیه کنندگی محمدرضا شرف الدین. به خاطر این فیلم پیشنهاد همکاری در چند فیلم با کارگردانان خوب را از دست دادم؛ اما متاسفانه  بعد از سه ماه تمام فیلمبرداری به دلیل عدم توانایی در حل مشکلات اجرایی و فنی این فیلم به نمایش درنیامد و احساس می کنم چهار ماه وقت و انرژی ام بیهوده به هدر رفته است. تهیه کننده فیلم هم یک سال به تماس های مکرر برای دریافت مطالبات مالی قانونی و طبق قراردادم هیچ پاسخی نداده است و حدود دو هفته پیش به شکل کاملا تصادفی متوجه شدم فرد دیگری مسئول رسیدگی به مطالبات عوامل این فیلم شده که نامه ای برای ایشان نوشته و منتظر پاسخ هستم. ولی در نهایت خوشحالم که با دوستان خوب و شریف دیگری در این پروژه آشنا شدم و همکاری کردم.

اکنون مشغول کار در چه فیلمی هستید؟

در حال حاضر مشغول عکاسی فیلم سینمایی «تراژدی قاسم سبزیکار» به کارگردانی آزیتا موگویی هستم. گروه بسیار خوب، حرفه ای و محترمی است و از همکاری با آن ها مخصوصا دوست و همکارم هومن بهمنش؛ مدیر فیلمبرداری و گروهش لذت می برم. همه ما برای موفقیت در تولید اثری شایسته و ماندگار ایرانی تلاش می کنیم. همزمان با این پروژه آثارم را برای شرکت در بخش مسابقه عکس فیلم جشنواره فجر امسال آماده می کنم و امسال با دو مجموعه عکس از فیلم های «من و زیبا» و «بشارت به یک شهروند هزاره سوم » در بخش مسابقه عکس فیلم در جشنواره حضور دارم.